Αποψεις

του Απόστολου Κυριαζή
Δεν ήταν η πρώτη φορά που η οδός Πανεπιστημίου μονοπωλεί το ενδιαφέρον των αστικών παρεμβάσεων/αναπλάσεων και δεν θα είναι η τελευταία. Η επιμονή αυτή – ειδικά κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια – φανερώνει συγκεκριμένες παθογένειες στο ελληνικό σύστημα διαχείρισης, διακυβέρνησης και (ανα)σχεδιασμού του αστικού χώρου.
Η Αθήνα του 2004, πέρα από τις κυκλοφοριακές υποδομές, όχι μόνο δεν βρήκε απαντήσεις στις μεταολυμπιακές χρήσεις των εγκαταστάσεων, αλλά επιπλέον δεν ενδιαφέρθηκε να χρησιμοποιήσει τη συγκυρία προς όφελος της και να κοιτάξει βαθύτερα στα δομικά προβλήματα που είχαν ήδη ξεκινήσει να συσσωρεύονται. Και τα δομικά προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ούτε με «ασπιρίνες» σημειακών παρεμβάσεων (το λεγόμενο και “acupuncture urbanism”) ούτε – ακόμη περισσότερο – με παρεμβάσεις που στοχεύουν σε βραχυπρόθεσμα, επιφανειακά, συνδεδεμένα με τον τουρισμό οφέλη, όπως η λογική των αναπλάσεων στου Ψυρρή, στο Γκάζι και αλλού.
Continue reading “Η οδός Πανεπιστημίου ως βιτρίνα”